Koszty postępowania upadłościowego
Artykuł ten porusza tematykę kosztów postępowania upadłościowego. Opisuje, kto ponosi te koszty oraz kto jest odpowiedzialny za ich właściwe ustalenie. Wyjaśnia również, jaki sposób postępowania przyjąć, gdy fundusze na pokrycie kosztów postępowania są niewystarczające.
Z poradnika dowiesz się
Kto ponosi koszty postępowania upadłościowego?
Co do zasady koszty postępowania upadłościowego pokrywane są z majątku upadłego dłużnika. Jednakże w przypadku, gdy jego majątek nie wystarczy na pokrycie kosztów postępowania, albo w masie upadłości brak jest płynnych funduszy na ich pokrycie, koszty te pokrywa tymczasowo Skarb Państwa (art. 49r ust. 1 p.u.).
Kto określa wysokość kosztów postępowania upadłościowego?
Wysokość kosztów postępowania określa postanowieniem sędzia-komisarz, który także zarządza ich niezwłoczną wypłatę tymczasowo ze środków Skarbu Państwa.
Na postanowienie sędziego-komisarza przysługuje zażalenie (art. 4917 ust. 2 p.u.). W szczególnie uzasadnionych przypadkach sędzia-komisarz przyznaje syndykowi zaliczkę na pokrycie kosztów postępowania oraz zarządza jej niezwłoczną wypłatę tymczasowo ze środków Skarbu Państwa (art. 4917 ust. 3 p.u.). Wypłacone kwoty syndyk zwraca Skarbowi Państwa niezwłocznie po wpływie do masy upadłości funduszy wystarczających na pokrycie kosztów postępowania, np. po sprzedaży mieszkania dłużnika (art. 4917 ust. 4 p.u.).
W przypadku gdy do masy upadłości nie wpłyną fundusze wystarczające na pokrycie kosztów postępowania upadłościowego, koszty te zostaną uwzględnione w pełnej wysokości w planie spłaty wierzycieli.
Spłata owych kosztów będzie mogła jednak zostać rozłożona na raty na czas nie dłuższy niż przewidziany na wykonanie planu spłaty wierzycieli (art. 49115 ust. 3 p.u.). Możliwe będzie również uzyskanie umorzenia kosztów postępowania upadłościowego. Nastąpi to w sytuacji, gdy sąd umorzy upadłemu jego zobowiązania bez ustalenia planu spłaty wierzycieli. W takim bowiem przypadku sąd jednocześnie obciąży Skarb Państwa tymczasowo pokrytymi kosztami postępowania upadłościowego (art. 49116 ust. 2 p.u.).
Umorzenie upadłemu konsumentowi jego zobowiązania bez ustalenia planu spłaty wierzycieli może natomiast nastąpić, gdy osobista sytuacja konsumenta w oczywisty sposób wskazuje, że nie byłby on zdolny do dokonania żadnych spłat w ramach planu spłaty.
Jak oceniasz ten poradnik?
Dziękujemy za Twoją opinię!Twoja opinia pozwala nam tworzyć lepsze treści
Więcej poradników o prawie gospodarczym
Artykuł porusza zagadnienie wpływu ogłoszenia upadłości na toczące się postępowania sądowe, administracyjne i egzekucyjne wobec upadłego.
19.08.2022W części I artykułu opisaliśmy skutki prawne podjęcia czynności prawnych przed formalnym (wydanie postanowienia) ogłoszeniem upadłości konsumenckiej. Uzupełnimy część I o pkt B, tj. „Bezskuteczność czynności prawnych dłużnika stwierdzona orzeczeniem sądu (wyrokiem tudzież postanowieniem)”. Natomiast w ust. I niniejszego artykułu przedstawimy „Skutki czynności prawnych podjętych przez upadłego po dacie ogłoszenia upadłości konsumenckiej”.
08.09.2022Następstwem zawarcia związku małżeńskiego jest powstanie z mocy prawa (ipso iure) między małżonkami ustawowej wspólności majątkowej. A o skutkach orzeczenia w formie postanowienia przez sąd gospodarczy stanu upadłości konsumenckiej wobec jednego z nich – dowiesz się z lektury tegoż artykułu.
02.11.2022Artykuł porusza kwestię zmiany układu w postępowaniu upadłościowym, zagadnienia związane z podstawą zmiany układu, wnioskowania o zmianę układu, jak również opisuje przebieg postępowania o zmianę układu w postępowaniu upadłościowym.
23.05.2022W treści niniejszego artykułu zamierzamy przybliżyć czytelnikowi tematykę (stan faktyczny) śmierci (zgonu) upadłego (dłużnika) w sytuacji, gdy właściwy sąd wydał już orzeczenie (postanowienie) o ogłoszeniu upadłości konsumenckiej, a w jego toku dochodzi do zgonu wnioskodawcy, tj. upadłego.
20.06.2022Instytucja upadłości konsumenckiej skierowana jest do konsumentów (osób fizycznych) nieprowadzących działalności gospodarczej. Może być ona przeprowadzona na wniosek dłużnika, który stał się niewypłacalny, tj. przestał w sposób trwały regulować swoje zobowiązania finansowe (kredyty, pożyczki, chwilówki itp.). Stan niewypłacalności nie zawsze musi kończyć się ogłoszeniem upadłości w formie likwidacyjnej. Niejednokrotnie lepszym rozwiązaniem będzie zawarcie układu na zgromadzeniu wierzycieli.
31.10.2022
