Strefa przemarzania gruntu a głębokość posadawiania
Wylewka anhydrytowa to cieszący się coraz większą popularnością produkt budowlany. Powodów tego jest co najmniej kilka, m.in. decydując się na to rozwiązanie, można uzyskać wytrzymałą i solidną powierzchnię, przy stosunkowo mniejszym nakładzie finansowym niż w przypadku wylewki cementowej. Należy jednak pamiętać, że jedną z ważniejszych czynności, jakie trzeba wykonać przed rozpoczęciem wylewania posadzki anhydrytowej, jest prawidłowe zastosowanie dylatacji. Wyjaśniamy, dlaczego ten etap jest tak ważny i jakie materiały nadadzą się do tego najlepiej.
Z poradnika dowiesz się
Dylatacja posadzki anhydrytowej - dlaczego jest konieczna?
Dylatacja to nic innego jak wykonanie zaplanowanych szczelin między ścianą a posadzką anhydrytową, w przypadku gdy ma być wylana pod ogrzewanie podłogowe, czyli stanowić tzw. jastrych grzewczy. Celem tego jest zniwelowanie minimalnych zmian objętości jastrychu na skutek zmian temperatury. Pomimo iż posadzki anhydrytowe są niskoskurczowe, to pod wpływem ciepła następuje wydłużenie jastrychu. W momencie, gdy nie będzie miał miejsca do rozszerzenia, może dojść do jego wybrzuszenia lub podniesienia przy ścianach. Może także zacząć pękać, doprowadzając do uszkodzenia ściany i posadzki.
Kiedy stosować dylatację?
Dylatację należy zastosować w określonych miejscach, a mianowicie wszędzie tam, gdzie posadzka styka się z wszelkiego rodzaju pionowymi elementami konstrukcyjnymi, a także między tzw. strefami funkcjonalnymi, sektorami ogrzewania podłogowego oraz w niektórych przypadkach podczas dzielenia dużych obszarów grzewczych.
System jastrychu grzewczego jest jednym z nielicznych, który musi być oddzielony fugami dylatacyjnymi od powierzchni:
-
mających różne obwody grzewcze,
-
charakteryzujących się różną wysokością,
-
o różnej temperaturze (miejsca styku posadzki z ogrzewaniem podłogowym i jastrychu bez ogrzewania).
Stosowanie dylatacji jest także konieczne we wszystkich przejściach drzwiowych, na powierzchniach, których przekątna wynosi ≥ 20 m oraz mających inny kształt niż prostokąt.
Rodzaje dylatacji stosowanych przy posadzkach anhydrytowych
Zarówno dylatacja, jak i taśma brzegowa kompensują wydłużanie cieplne wylewki anhydrytowej, czyli mówiąc potocznie, biorą na siebie nacisk rozszerzającego się jastrychu. Dzięki temu nie dochodzi do przykrego incydentu, jakim jest pęknięcie posadzki lub ściany. Przyjrzyjmy się zatem każdemu z tych rozwiązań.
Taśmy dylatacyjne
Służą do oddzielenia wylewki anhydrytowej od ściany. Najlepiej sprawdzą się tu samoprzylepne taśmy z pianki polietylenowej. Wysokość taśm powinna sięgać od poziomu stropu do wysokości górnej powierzchni warstwy wykończeniowej podłogi. Grubość taśmy dylatacyjnej trzeba za każdym razem wyliczać, biorąc pod uwagę wielkość i kubaturę pomieszczenia, w którym wylany zostanie jastrych.
Wyliczenie grubości taśmy dylatacyjnej
Przy posadzkach anhydrytowych bez ogrzewania podłogowego można stosować taśmę o grubości 8 mm. Natomiast przy jastrychach z ogrzewaniem podłogowym zaleca się za każdym razem wyliczać właściwą grubość z poniższego wzoru, przyjmując, że minimalna grubość także powinna wynosić 8 mm (mimo że ze wzoru wyjdzie mniej).
Grubość taśmy dylatacyjnej D = ΔT × α × L ÷ P, gdzie:
-
ΔT – różnica skrajnych temperatur, jakie będzie osiągał jastrych (przy włączonym i wyłączonym ogrzewaniu),
-
α – współczynnik rozszerzalności cieplnej, wartość należy sprawdzić w karcie technicznej produktu, przeważnie dla posadzek anhydrytowych wynosi 0,012 mm,
-
L – długość boku ściany,
-
P – zakładana ściśliwość taśmy dylatacyjnej, wartość ta również jest w karcie technicznej produktu.
Nie wolno stosować do dylatacji styropianu, którego ściśliwość maksymalnie wynosi 30% w porównaniu do taśm dylatacyjnych wynoszących aż 70%.
Dylatacje konstrukcyjne
Tego typu szczeliny wykonane w samej konstrukcji budynku determinują wykonanie dylatacji dokładnie w tym samym miejscu i szerokości we wszystkich następnych warstwach, tzn. zarówno na posadzce, ale również na okładzinie podłogowej, bez względu od rodzaju wykonywanych warstw.
Dylatacje rozdzielcze
Asekuracyjnie lepiej jest wykonać szczeliny dylatacyjne, które zapobiegają ruchliwości płaszczyzn posadzki anhydrytowej względem siebie oraz ograniczą naprężenia, drgania w przenoszeniu dźwięków. Przeciwdziała to niekontrolowanemu rysowaniu posadzki. Szczeliny dylatacyjne należy poprowadzić przez całą grubość podkładu. Zastosowany materiał do tego rodzaju dylatacji musi być ściśliwy (na co najmniej 5 mm), a jego grubość nie powinna być mniejsza niż 10 mm. Do ich wykonania wykorzystuje się profile do szczelin dylatacyjnych o określonej grubości i ściśliwości. Ważne, by montaż był wykonany starannie, zgodnie z zaleceniami producenta.
Pamiętajmy, że warunkiem koniecznym, by wylewki anhydrytowe zachowały gładką i równą powierzchnię jest oddzielenie ich warstwą izolacji od wszystkich elementów konstrukcji budynku, ścian i słupów nośnych. Tyczy się to także ścian działowych oraz kominków. Niestety ich brak będzie skutkował pękaniem jastrychu, zazwyczaj w najsłabszych miejscach, czyli w załamaniach i przewężeniach, a także na środku dużych powierzchni.
Opracował:
Wiktor Fiszera
P.H."TEMPO" Sp.j. W. Fiszera
Poniżej przedstawiamy ranking 68 283 Firm Budujących Domy najlepszych w 2024 roku w poszczególnych miastach powiatowych:
Jak oceniasz ten poradnik?
Dziękujemy za Twoją opinię!Twoja opinia pozwala nam tworzyć lepsze treści
Więcej poradników o geologii
Cennik usług budowlanych obejmuje prace konstrukcyjne, wykończeniowe, instalacje elektryczne i hydrauliczne, prace zewnętrzne. Ceny robót budowlanych są cały czas wysokie w porównaniu z poprzednimi latami. Czynniki wpływające na ceny to m.in. utrzymująca się wysoka inflacja oraz rosnące ceny materiałów budowlanych. Z poradnika dowiesz się, jak skutecznie zaplanować budżet na budowę lub remont w 2023 roku, jak wygląda aktualny cennik prac budowlanych 2023, jakie są prognozy cenowe na najbliższy czas i jakie są ceny poszczególnych prac budowlanych. Sprawdź przed rozpoczęciem remontu lub budowy i znajdź polecanych fachowców.
20.09.2023