Jak tworzyć przypisy harvardzkie?
W procesie pisania pracy dyplomowej wykorzystujemy wiele publikacji, które nie tylko pomagają nam stworzyć jej treść, ale także pokazują, że dogłębnie zbadaliśmy obszar związany z jej tematem. Zazwyczaj już na pierwszych spotkaniach seminaryjnych dowiadujemy się, że każda myśl lub cytat zaczerpnięty z dowolnej pozycji z tego właśnie zbioru musi zostać opatrzony odpowiednim przypisem bibliograficznym. Konieczność ta jest często przyczyną wielu kłopotów i dużej części z nas jawi się jako zadanie nader uciążliwe. Tymczasem cały problem nie jest tak skomplikowany jak mogłoby się wydawać.
Z poradnika dowiesz się
Rodzaje przypisów
Ogólnie rzecz biorąc wszystkie przypisy umieszczane w publikacjach możemy podzielić na dwie grupy: przypisy harwardzkie i przypisy oksfordzkie (zwane też tradycyjnymi). W tej części poświęcimy nieco więcej uwagi temu pierwszemu rodzajowi przypisów.
Przypisy harwardzkie
Przypisy harwardzkie są stosowane przede wszystkim w wielu współczesnych publikacjach wydawanych w kręgu anglosaskim i coraz częściej występują jako podstawowy sposób cytowania źródeł w pracach licencjackich lub magisterskich. Ze względu na sposób umieszczania tego rodzaju przypisów w tekście czasem nazywa się je także przypisami wewnątrztekstowymi.
Harwardzki system przypisów stanowi dość dobre rozwiązanie, ponieważ jego tworzenie jest stosunkowo proste. Nie wymaga on bowiem umieszczania w tekście odsyłaczy (np. w postaci cyferki, gwiazdki itd.) do rozbudowanego przypisu. Jego główną zasadą jest umieszczenie w nawiasie okrągłym nazwiska autora wraz z rokiem wydania dzieła i ewentualnie stroną, na której wykorzystana przez nas myśl się pojawiła.
Reguły
Reguły i sposób wstawiania przypisów harwardzkich najlepiej będzie objaśnić na konkretnych przykładach.
Jeśli odnosimy się do ogólnej treści danej publikacji mamy dwie możliwość postawienia przypisu:
- W wypadku wspomnienia nazwiska autora w tekście przypis powinien wyglądać tak:
- Ogólnie rzecz ujmując, okres formowania się państwa polskiego był czasem bardzo burzliwym. Taki pogląd pojawia się m. in. w dziele Jasienicy (2008).
- Jeżeli jednak nazwisko autora nie zostało wymienione, umieszczamy następujący przypis: Obecnie uważa się, że starzenie się społeczności stanowi wyzwanie dla polityki zdrowotnej (Bryła, 2009).
- Jeśli zamieszczamy w naszej pracy cytat albo odnosimy się do konkretnego fragmentu tekstu do przypisu dołączamy równie numer strony lub stron, na których znajduje się dana myśl: W celu ratowania kolonii brytyjskich w Azji Londyn zignorował fakt zajęcia Międzymorza przez ZSRR (Grygajtis, 2006, s. 9).
- Jeżeli korzystamy z dwóch różnych publikacji tego samego autora wydanych dokładnie w tym samym czasie, przy roku wydania umieszczamy kolejne litery alfabetu, np. (Kowalski, 2007a, s. 7), (Kowalski, 2007b, s. 15).
- W przypadku pozycji, która ma więcej niż jednego autora:
- Jeśli pozycja ma dwóch autorów to podajemy nazwiska każdego z nich, np. (Kowalski, Marczyk, 2010, s.198).
- Jeśli jednak autorów jest więcej, w przypisie uwzględniamy tylko pierwszego z nich i dodajemy skrót „i in.” np. (Kowalski i in., 2003, s. 32).
- Jeśli dana publikacja jest pracą zbiorową w przypisie, zamiast nazwiska autora umieszczamy jej tytuł, np. (Strategia rozwoju, 1990, s. 21).
Bibliografia
Stosując przypisy harwardzkie musimy pamiętać, że należy też stworzyć odpowiednio dopasowaną do nich bibliografię. Podobnie jak w przypadku wstawiania przypisów, tutaj również możemy wyróżnić szereg zasad, które ułatwią nam to zadanie. Oto one:
- Chcąc stworzyć opis bibliograficzny książek najpierw podajemy nazwisko autora (lub nazwiska wszystkich autorów), następnie umieszczamy rok ukazania się publikacji, a potem podajemy jej tytuł (pisany kursywą), wydawnictwo oraz miejsce wydania, np. Ostasiewicz S., Rusnak Z., Siedlecka U., 2001, Statystyka elementy teorii i zadania, Wydawnictwo Akademii Ekonomicznej, Wrocław.
- Jeśli książka jest pracą zbiorową najpierw podajemy jej tytuł, natomiast rok wydania umieszczamy na końcu, np. Początki chrześcijaństwa w Małopolsce, red. Garncarski J., Krosno 2001.
- Jeśli korzystamy z artykułu w czasopiśmie, po podaniu nazwiska autora, roku wydania oraz tytułu tego artykułu umieszczamy przyimek „w” z dwukropkiem ujęty w nawias okrągły. Następnie podajemy tytuł (ujęty w cudzysłów) i numer czasopisma oraz numery stron, na których znajduje się dany artykuł, np. Bugaj E., 2004, Kilka uwag na temat dziecka w kulturze starożytnego Rzymu, (w:) „Funeralia Lednickie” nr 6, s. 23–28.
- Jeżeli w naszej pracy wykorzystujemy rozdział z pracy zbiorowej powinniśmy postąpić analogicznie do artykułu w czasopiśmie, jednak zamiast tytułu czasopisma podajemy tytuł publikacji, np. Molo B., 2008, Podstawowe pojęcia i kategorie międzynarodowych stosunków politycznych (w:) „Międzynarodowe stosunki polityczne”, red. Cziomer E., Krakowska Szkoła Wyższa, Kraków, s. 21-37.
- W przypadku stron internetowych podajemy adres strony oraz datę dostępu do treści strony.
Podsumowanie
Musimy pamiętać, aby przypisy stosować konsekwentnie i systematycznie. Dzięki temu będzie wiadomo, skąd czerpaliśmy informacje niezbędne do napisania pracy, a sam tekst zyska bardziej czytelną strukturę.
Jak oceniasz ten poradnik?
Dziękujemy za Twoją opinię!Twoja opinia pozwala nam tworzyć lepsze treści
Więcej poradników o finansach
Według badania przeprowadzonego w 2009 roku przez Główny Urząd Statystyczny, 13,3 % osób pracujących była mobbingowana - głównie młode dobrze wykształcone kobiety, mężczyźni nie posiadający umowy o pracę, technicy, specjaliści, a także osoby pracujące w służbie zdrowia i na stanowiskach administracji publicznej. Warunki i komfort pracy mają znaczący wpływ na jej jakość i wydajność, dlatego analiza i obrazowanie zagrożeń w miejscu pracy jest pierwszym krokiem do podejmowania stosownych działań zapobiegawczych i jest umotywowaniem wprowadzenia skutecznej polityki przeciwdziałającej istniejącym problemom.
22.08.2012Działam w windykacji terenowej od wielu lat i jednocześnie prowadzę kancelarię windykacyjną od 2011 roku. Uważam, iż pozwala mi to wyrazić swoje zdanie na temat aktualnej sytuacji finansowej wierzycieli i dłużników. Celem tego artykułu jest ukazanie aktualnej sytuacji gospodarczej w kraju i jednoczesne zmobilizowanie rządzących do wsparcia finansowego najbardziej potrzebujących. Wierzyciele muszą być także świadomi konsekwencji zbyt pobłażliwego traktowania dłużnika. Należy także zmienić ustawodawstwo w tej materii, ponieważ zmiany przepisów prawnych z ostatnich lat znacząco pogorszyły możliwości dochodzenia należności.
30.11.2020
Progi podatkowe to wartości podatku, który należy opłacić – zależnie od wysokości podstawy opodatkowania za przychody z poprzedniego roku. Skala podatkowa w Polsce oparta jest właśnie na progach podatkowych – ich przekroczenie (czyli uzyskanie dochodów powyżej wyznaczonego progu pierwszego, drugiego lub trzeciego) sprawia, że podatnik musi zapłacić większy podatek dochodowy. Jakie progi podatkowe funkcjonują w obecnym systemie podatkowym? Czym jest kwota wolna od podatku i kto może być zwolniony z opłaty podatku dochodowego?
09.01.2023
Ubezpieczenie fotowoltaiki to przede wszystkim ubezpieczenie paneli fotowoltaicznych oraz innych elementów instalacji przed ich zniszczeniem lub kradzieżą. Niektóre oferty umożliwiają ubezpieczenie instalacji fotowoltaicznej na budynku, a inne – obejmują też ubezpieczenie fotowoltaiki przydomowej. Czy ubezpieczenie fotowoltaiki jest obowiązkowe? Jak i gdzie ubezpieczyć panele fotowoltaiczne i co obejmuje ubezpieczenie? Ile kosztuje ubezpieczenie fotowoltaiki?
09.05.2023Zarządzać nieruchomościami może sam właściciel, współwłaściciele albo zawodowy zarządca, któremu powierzono zarządzanie. Dlatego też wyróżnia się zarządzanie właścicielskie, współwłaścicielskie i zawodowe. Zarządzać nieruchomościami mogą osoby, które nie są profesjonalistami w tej dziedzinie, np. właściciele. Wiąże się to z faktem podejmowania decyzji nie zawsze słusznych, choć zatrudnienie profesjonalisty również nie daje nam gwarancji podejmowania właściwych decyzji, ale na pewno zwiększa to szanse na prawidłowe gospodarowanie nieruchomością. Do prawidłowego zarządzania nieruchomościami niezbędna jest właściwa wiedza, umiejętności oraz cechy charakteru. To wszystko powinno charakteryzować profesjonalnego zarządcę nieruchomościami, a nieprofesjonalista powinien wzorować się na zawodowcy.
24.10.2022W dobie globalizacji rynkowej, inwestycje obcego kapitału w Polsce stają się zjawiskiem powszechnym i społecznie akceptowalnym. Aspekty prawne i organizacyjne przedsięwzięć ekonomicznych znajdują pozytywne odzwierciedlenie w praktyce. Przykładem są inwestycje zagraniczne, które pod względem dynamiki plasują Polskę w czołówce krajów Europy Wschodniej. Z punktu widzenia gospodarki, idealna inwestycja charakteryzuje się nowymi technologiami oraz wzrostem zatrudnienia.
17.02.2017