Historia wykładzin. Dwie teorie powstania wykładzin

Jak wiadomo, pierwsze formy tkane pochodzą z epoki neolitu (około 7000 lat p.n.e.). Niestety z braku formalnych śladów/dokumentów potwierdzających ten okres sugerujemy się wyłącznie domysłami. Kolejni badacze snują wciąż nowe teorie. Według książki Enzy Milanesi istnieją dwie teorie powstania wykładzin. Pierwsza z teorii głosi, że dywany były wykonywane jako ozdoby dla ludzi zamożnych, o czym świadczyć mogą liczne zdobienia i bogactwo kolorystyki. Zgodnie z tą teorią dywany i wykładziny były ważnym elementem wizualnym na licznych uroczystościach, stanowiły część kultu, a zarazem wartość mistyczną. Druga z teorii głosi, że wykładziny były częścią wyposażenia dla koczowników, czyli ludzi wędrujących, którzy wykładziny używali jako podłoża w namiotach, dzięki czemu nie musieli spać na gołej ziemi.

Ręczny i mechaniczny sposób produkcji dywanów

Dywany wytwarzane były na łatwo rozbieralnych krosnach, dzięki czemu nie było problemu z demontażem i transportem w inne miejsca. Do 1840 roku wykładziny produkowane były ręcznie, przy użyciu krosna, które często ulegało modyfikacjom. Momentem kulminacyjnym było zrewolucjonizowanie procesu produkcji dywanów przez Erasta Bigelowa, który zastosował mechaniczną linię produkcyjną. Spowodowało to, że dywany stały się środkiem masowego wytwarzania. Ręczna produkcja dywanów jednak nie zanikła. Dywany w ten sposób wyrabiane są cenionym produktem na rynku (ich ceny często kilkakrotnie przewyższają ceny dywanów wyprodukowanych w sposób mechaniczny).

Geneza i zastosowanie dywanów

Za ojczyznę dywanów uważa się Persję. Do obecnego dnia dywany pochodzące z tamtych rejonów cieszą się wielkim uznaniem. Perskie dywany odgrywały bardzo ważną rolę w życiu ludzi, ponieważ używane były podczas wydarzeń religijnych, społecznych, politycznych i rodzinnych. Dywanom modlitewnym przypisywało się nadprzyrodzone właściwości. W VII wieku w Persji pojawiły się formy wełniane i jedwabne, które zawierały motywy geometryczne i kwiatowe. Częstym motywem dywanów perskich była róża – symbol życia. Umieszczano na nich również wizerunki władców i zwierząt. Obecnie na każdym kroku spotykamy się z wykładzinami oraz dywanami, jednak nie służą

Opracowano:
Tomasz Kilarski
Kli-Art Tomasz Kilarski